Ο άλλοτε ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ, Αντώνης Πετρόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στο Deportes24 και τη Σοφία Καρακασίδη παραθέτοντας την άποψη του για τη… μάχη στη Λεωφόρο ενώ αναφέρθηκε στην ποδοσφαιρική του καριέρα στις δυο ομάδες καθώς και στην απόσυρση του από την ενεργό δράση.
Ο Αντώνης Πετρόπουλος υπηρέτησε τον Παναθηναϊκό από το 2008 έως το 2012 και «βαφτίστηκε» από τους φιλάθλους του «τριφυλλιού» ως Πέτρο-γκολ για τα σημαντικά τέρματα που σημείωσε με την «πράσινη» φανέλα ενώ αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα να πάει στην ΑΕΚ τη σεζόν 2013 σε μια αρκετά δύσκολη στιγμή με αρκετά πρόβληματα για τον «κιτρινόμαυρο» σύλλογο όπου κορυφώθηκε με το χειρότερο σενάριο, τον υποβιβασμό στην τρίτη κατηγορία.
Ο Έλληνας επιθετικός που αν και πλέον έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση όμωε έχει στόχο να παραμείνει στον χώρο του ποδοσφαίρου προσφέροντας από άλλο πόστο, μίλησε τόσο για το μεγάλο ντέρμπι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ στη Λεωφόρο όπου τόνισε χαρακτηριστικά πως πρόκειται για μια πραγματική… μάχη όπου ρόλο θα παίξει η ψυχή και το πάθος ενώ αναφέρθηκε και στην ποδοσφαιρική του καριέρα και τις στιγμές που ξεχώρισε όταν αγωνίστηκε στις δυο ομάδες.
Η συνέντευξη του Αντώνη Πετρόπουλου στο DEPORTES24:
Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία των playoffs, με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ να πηγαίνουν χέρι… χέρι από την αρχή του πρωταθλήματος και να κοντράρονται σ’ ένα ματς που θα κρίνει πολλά στη Λεωφόρο…
«Πιστεύω πως θα είναι ένα ωραίο ντέρμπι. Θα γίνει πραγματική… μάχη. Η ΑΕΚ έχει πάρα πολύ καλό κέντρο και γενικά έχει αποδείξει πως μπορεί να γυρίσει παιχνίδια. Οι παίκτες του Αλμέιδα είναι πολύ μαχητικοί και πιεστικοί και πραγματικά… δαγκώνουν τον αντίπαλο. Ασκούν έντονο πρέσινγκ και κλέβουν τις δεύτερες μπάλες. Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός παίζει πολύ κάθετα, με αλλαγές κατευθύνσεων, είναι μια ομάδα συμπαγής που δέχεται δύσκολα γκολ και είναι αρκετά οργανωμένη. Επίσης, έχει επιθετικούς που σκοράρουν και έχει έναν πολύ καλό τερματοφύλακα που από πέρυσι έδειξε καλά στοιχεία τα οποία δείχνει και φέτος. Η μια ομάδα είναι πιο δυναμική και η άλλη παίζει πιο στρωτά ποδοσφαιρικά. Παίζουν πάντα τον ρόλο τους η ψυχή, το πάθος, η τύχη σε αυτά τα ματς».
Φέτος βλέπουμε το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των τελευταίων χρόνων. Η άποψη σου για τις ομάδες και τι γεύση σου έχουν αφήσει από τη φετινή πορεία τους.
«Παναθηναϊκός και ΑΕΚ πηγαίνουν πράγματι χέρι… χέρι στις πρώτες θέσεις. Ο ΠΑΟΚ ήταν ασταθής όπως και ο Ολυμπιακός που είχε πολλές αλλαγές προπονητών. O Παναθηναϊκός είναι δυο χρόνια με έναν προπονητή που έχει καταφέρει να παίρνει το 100% από τους παίκτες του. Έκανε βήματα μπροστά, πήρε το Κύπελλο πέρυσι και φέτος παρουσίασε ένα πολύ αξιόλογο σύνολο που αν και είχε κάποια σκαμπανεβάσματα μετά τα Χριστούγεννα, βλέπουμε πως δεν παρατάει κανένα παιχνίδι. Έχει πάρει βαθμούς στο 90′, πράγμα που σημαίνει ότι οι παίκτες το… παλεύουν μέχρι τέλους. Η ΑΕΚ έκανε αλλαγή προπονητή και ο Αλμέιδα κατάφερε από την αρχή να κάνει τους παίκτες του να παίζουν για αυτόν. Είναι αρκετά μαχητικός και έδεσε γρήγορα την ομάδα».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Με την «πράσινη» φανέλα είχες ευτυχήσει να κατακτήσεις το νταμπλ τη σεζόν 2009/10 ενώ στα χρόνια που έπαιξες στο «τριφύλλι» είχες την ευκαιρία να αγωνιστείς στο υψηλότερο επίπεδο τόσο στο Champions όσο και στο Europa League. Είναι η κορυφαία στιγμή στην καριέρα σου;
«Ναι, είναι η κορυφαία στιγμή το νταμπλ. Μετά σίγουρα είναι το ότι αγωνίστηκα στο Champions League ειδικά στον αγώνα με τη Μπαρτσελόνα.Ο Παναθηναϊκός με βοήθησε πάρα πολύ. Έπαιξα με μεγάλους παίκτες και Έλληνες και ξένους. Ήταν μια ομάδα που δέθηκα συναισθηματικά γιατί είμαι και Παναθηναϊκός. Μου έδωσε πολλά η ομάδα. Στην πορεία συνέχισα να εξελίσσομαι και να αγωνίζομαι σε άλλες ομάδες. Φυσικά και είναι στην καρδιά μου και φυσικά θα χαρώ αν κατακτήσει φέτος το πρωτάθλημα».
Πηγαίνοντας στον Παναθηναϊκό σε νεαρή ηλικία, είχες την ευκαιρία να αγωνιστείς δίπλα σε παίκτες μεγάλης αξίας. Πως είναι για ένα παιδί να προπονείται δίπλα σε ποδοσφαιριστές που απλά… θαύμαζε από μακριά;
«Νιώθεις δέος, τιμή. Αν δεις το ρόστερ τότε οι πολλοί απάρτιζαν την εθνική ομάδα. Κατσουράνης, Καραγκούνης, Τζόρβας, Σεϊταρίδης… πολλά ονόματα. Όπως και οι ξένοι. Ζιλμπέρτο Σίλβα, Σισέ, Λέτο, ο Λουί Γκαρσία που είχε και Champions League με τη Λίβερπουλ. Επίσης οι πιο πίσω που ήμασταν ήταν καλή φουρνιά.Ήταν μια διετία τότε που πέρα από το ότι υπήρχαν χρήματα, είχαν γίνει και πάρα πολύ καλές επιλογές παικτών. Ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας, μαθαίνεις καθημερινά όσο είσαι πιο μικρός γιατί το ποδόσφαιρο σε μαθαίνει κάθε μέρα αλλά και ανεξαρτήτου ηλικίας. Και σωματικά πρέπει να βελτιώνεσαι και να δουλεύεις αλλά σε… πλάθει και σαν άνθρωπο για το μετέπειτα. Ήταν άλλο το ποδόσφαιρο πριν από 10 χρόνια, υπήρχε έντονη πίεση. Ακόμη κι αν κάναμε λάθος κοντρόλ ή χάναμε κάποιο γκολ μας έβριζε 20.000 κόσμος στο ΟΑΚΑ. Ήταν άλλες οι καταστάσεις, τώρα αυτό έχει μαλακώσει λίγο απ’ ότι βλέπω».
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΕΚ
Στην πορεία της καριέρας σου επέλεξες να πας στην Ένωση σε μια πραγματική δύσκολη για την ίδια την ομάδα κατάσταση με πολλά οικονομικά προβλήματα, αστάθεια και τότε βρισκόταν στην προτελευταία θέση. Παρ’ όλα αυτά εσύ επέλεξες να πας να βοηθήσεις και αυτό είναι κάτι που πρέπει να σου αναγνωρίζεται ακόμη και σήμερα…
«Ισχύει αυτό. Δεν το μετάνιωσα, πάλι την ίδια επιλογή θα έκανα. Είχα εκείνη την περίοδο 2-3 προτάσεις και θυμάμαι χαρακτηριστικά με τον μάνατζερ μου πως είχαν τα λεφτά… έτοιμα αλλά επέλεξα να πάω στην ΑΕΚ, σε μια μεγάλη ομάδα και ήθελα να είμαι σε υψηλό επίπεδο. Δεν με φόβισε που ήταν στην προτελευταία θέση όταν πήγα. Όταν είχα πάει και είχα σκοράρει τρία συνεχόμενα γκολ είχε βγει από τις τελευταίες θέσεις γιατί ήταν στον πόντο η βαθμολογία και έλεγαν όλοι και οι πιο νέοι παίκτες ότι… σωθήκαμε, πάμε για Ευρώπη κλπ. Αυτό δεν ίσχυε. Προσπαθούσαμε να κρατήσουμε τις καταστάσεις σαν πιο μεγάλοι γιατί με μια ήττα ξαναπηγαίναμε κοντά στην ζώνη του υποβιβασμού. Είχαν γίνει τότε πολλά σκηνικά. Υπήρχε η κατάληψη από την Original στα Σπάτα. Δεν το μετάνιωσα και πιστεύω πως ακόμη και σήμερα ο φίλαθλος κόσμος της ΑΕΚ αυτό που έκανα το έχει αναγνωρίσει γιατί προσπαθούσα μέσα στον αγωνιστικό χώρο με τους συμπαίκτες μου να βοηθήσω την ομάδα να ξεφύγει από τις τελευταίες θέσεις. Και έγινε για κάποιους μήνες και πήγαμε στο ματς.. τελικού με τον Πανθρακικό που χάσαμε με το αυτογκόλ όπου μπήκαν μέσα οι φίλαθλοι».
Θα σου μείνει για πάντα στο μυαλό το ματς που η ΑΕΚ είχε και επίσημα υποβιβαστεί και βίωσες την πικρία και τα δάκρυα στην ουσία… μέσα; από τον οργανισμό;
«Ήταν μια δύσκολη στιγμή για τον οργανισμό ΑΕΚ. Για όλους. Για τους παίκτες, τους προπονητές, τους φροντιστές. Δύσκολες στιγμές και με τους φιλάθλους που μπήκαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ήταν απλήρωτοι όλοι. Εγώ σαν πιο μεγάλος ήξερα που πήγαινα, τι ήθελα να κάνω. Υπήρχαν όμως και παιδιά που δεν είχα να βάλουν βενζίνη, δεν είχαν να φάνε ένα τοστ. Τότε ήταν μια πραγματική δύσκολη περίοδος και έγινε το χειρότερο σενάριο με το αυτογκόλ στο 80′ και μπήκε ο κόσμος μέσα, τιμωρήθηκε η ΑΕΚ και ήρθε η αναγέννηση της μετά τα επόμενα χρόνια».
Ποια ήταν η πιο δυνατή του στιγμή ως παίκτης του Παναθηναϊκού και ποια ως παίκτης της ΑΕΚ;
«Η πιο δυνατή στιγμή μου στον Παναθηναϊκό είναι το πρώτο γκολ που πέτυχα. Είναι μεγάλη στιγμή όταν μπαίνεις στην ενδεκάδα, όταν είσαι 22 χρονών και βάζεις δυο γκολ στο ντεμπούτο σου, σ’ενα γήπεδο με 25.000 κόσμο με τη φανέλα της ομάδας σου. Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα, ζούσα το όνειρο κάθε ποδοσφαιριστή. Ήταν πολύ σημαντική στιγμή. Όσον αφορά την ΑΕΚ, ο κόσμος είναι πολύ δεμένος με την ομάδα και με τους παίκτες. Τότε θυμάμαι χαρακτηριστικά πως όταν είχα βάλει στην αρχή τρία γκολ μαζεμένα, ένιωθες την αγάπη από τους ΑΕΚτζήδες. Ήταν σημαντικό να αναγνωρίζεται η προσπάθεια και εγώ ήθελα να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό».
Ήσουν από τις περιπτώσεις που αν και ήσουν χρόνια στον Παναθηναϊκό και φίλος της ομάδας, όταν πήγες στην ΑΕΚ δεν υπήρχε αυτή η… γκρίνια λόγω των δεδομένων στην Ελλάδα. Αντιθέτως αναγνωρίστηκε η προσπάθεια που έκανες να βοηθήσεις την ΑΕΚ σε μια δύσκολη σεζόν.
«Τότε είχαν βγει διάφορα δημοσιεύματα και για άλλες ομάδες στις οποίες και αρνήθηκα να πάω. Μάλιστα, τα χρήματα ήταν ας πούμε και πιο… εγγυημένα. Εμένα με εξίταρε να βγάλω την ΑΕΚ από την δύσκολη εκείνη κατάσταση. Αν μπορούσα να τα καταφέρω μόνος μου ή με τους συμπαίκτες μου θα ήταν ιδανικό. Αυτό πίστεψα, αυτό έκανα. Να πω την αλήθεια άκουσα ακόμη και από τους κοντινούς μου ανθρώπους το που… πας. Τότε εγώ τους μάζεψα όλους και τους είπα απλά θα πάω στην ΑΕΚ. Είμαι ένας χαρακτήρας που πάντα αυτό που ήθελα το έκανα και ήμουν έτοιμος να υποστώ τις συνέπεις. Αν αυτό ήταν να υπάρχει το όνομα Πετρόπουλος στη σεζόν που η ΑΕΚ υποβιβάστηκε, θα δεχόμουν τις συνέπειες».
Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Πως είναι η ζωή σου μετά την απόσυρση σου από την ενεργό δράση;
«Είναι ήρεμη. Φυσικά μου λείπει το ποδόσφαιρο, θέλω να είμαι μέσα στον χώρο και κάνω κάποια πράγματα. Περιμένω να κάνω κι άλλα στην πορεία. Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου. Είναι τελείως διαφορετικό να είσαι ποδοσφαιριστής και να είσαι 20 χρόνια με το ίδιο πρόγραμμα και ξαφνικά μέσα σε μια μέρα να σταματάς και να κάνεις κάτι διαφορετικό. Είχες έναν τρόπο ζωής για πόσα χρόνια αλλά η ζωή προχωράει και θα προσπαθήσω να κάνω τα επόμενα βήματα».
Έχουμε ακούσει πολλές φορές ποδοσφαιριστές να αποκαλύπτουν πως πέρασαν κατάθλιψη μόλις σταμάτησαν το ποδόσφαιρο. Εσυ βίωσες κάτι ανάλογο;
«Έχω φίλους και γνωστούς που το έχουν περάσει αυτό και ζήτησαν μάλιστα βοήθεια. Αυτό δεν είναι κακό, αντιθέτως. Όλοι κάποια στιγμή κι όταν ήμασταν παίκτες, με τις καταστάσεις που περνούσαμε χρειαζόμασταν μια βοήθεια. Σε μένα δεν έχει συμβεί αυτό. Προσπαθώ να αντιμετωπίζω τις καταστάσεις μόνος μου, με την οικογένεια μου ή με τους ανθρώπους που είναι κοντά μου. Η αλήθεια είναι πως μόλις σταματάς το ποδόσφαιρο την… ακούς λίγο. Μπορώ να σου πω πως και εγώ την… άκουσα για να το πούμε λίγο πιο λαϊκά και άλλαξαν πολλά αλλά σε βάθος διετίας τα πράγματα μπαίνουν στον δρόμο τους».
